2. We gingen begonnen! Hong Kong; Wat een stad!

Vanaf het Ritz hotel pakken wij vervolgens de taxi naar ons hotel. Op aanraden hebben wij geboekt bij het YMCA hotel in Kowloon, leuk hostel, in het centrum van de stad dus veel te doen. Maar wat blijkt wij hebben ons (lees Eva) tijdens het boeken van het hotel laten foppen door een slimme marketing truc en zitten niet in het YMCA, maar in het YWCA oftewel volledig het “Young Womens Christian Assocation” Hotel the Anne Black, iets ten Noorden van het centrum van Kowloon in MingKok. Wat een giller. Desalniettemin is hotel prima en we ontdoen ons van onze spullen, frissen ons op en bereiden ons voor onze eerste avond want die is al vroeg gekomen.

We gaan op zoek naar een eettentje want we hebben honger gekregen. Op zich niet moeilijk te vinden wat er zijn er talloze maar zien er vooralsnog dubieus uit. Na wat willekeurige straatjes te zijn ingelopen lopen we langs een kleine toko op Kwong Wa Street wat erg luidruchtig is. Er zitten veel jonge lui (Chinese en Westerse) buiten in een zelfgemaakt steegje met een afdakje van zeil. We besluiten hier te gaan zitten en zonder te vragen wordt er meteen twee grote bier neergezet. We kijken verbaast maar denken when in Rome do as the romans. Ik vraag aan een Chinese mevrouw of we het menu kunnen krijgen en ze mompelt wat in het Cantonees. Ondertussen vliegen de bierdopjes langs onze oren en worden er veel bierspelletjes gedaan. Een jongen wordt uitgedaagd een speedbiertje ( harde tik op de bovenkant zodat deze gaat schuimen) van 0,6l in een keer op te drinken en ik heb intussen al geleerd hoe je een bierflesje moet openen met chopsticks. We wachten nog steeds op de menu kaart. De Chef komt ineens met 2 bordjes aan zet deze neem en ik vraag wat het is. Hij zegt: I dont know! Het zal wel, denken we. Het een lijkt op vis en de ander op dim sum maar het is in ieder geval erg lekker. Vervolgens brengt hij nog twee bordjes en ik vraag weer wat is het en weer “ I dont know”.
Ik vraag aan de chef om nog een biertje en die zei meteen in het Engels je bent jong en je hebt armen en benen dus pak maar zelf. Ik vraag aan een van die jongens naast ons hen hoe het hier werkt. Ze zetten hier wat op tafel en bier moet je zelf pakken. Wat blijkt, dit restaurantje is zeer geliefd onder studenten want voor 50Hk$ (+/-6eur) is het hier all inclusief eten en vooral bier drinken. Die jongens noemen de eigenaar Mr Wong want het restaurant heeft geen duidelijke naam. Na het eten heb ik nog even Mr Wong aangesproken over het leuke concept, schuif hem wat geld toe inclusief fooi en dit laatste neemt hij niet aan. Hij zegt dat ik in plaats van fooi geven, ervoor moet zorgen dat ik busladingen vol mooi blonde vrouwen naar hem moet sturen. Ik vind dit een goeie deal en spreek af zeker een keer terug te komen om deze afspraak in te lossen.

Na dit eet avontuur besluiten we ff de kleine straatjes in te gaan want Ik heb altijd geleerd dat de kleine straatjes vaak de leukste zijn. We lopen even binnen bij een van de vele arcade gamehallen om vervolgens op te merken dat de jeugd flink game verslaafd is en letterlijk online loopt te vissen naar geld. We lopen door op zoek naar wat vertier. We besluiten een barretje in te gaan op Portland Street en blijkt een zeer louche karaoke tentje te zijn. We drinken wat zeer sterke cocktails en tegelijk vraag ik me af waarom die Chinezen toch zo graag elkaars valse noten willen aanhoren. Vergeleken bij dit zijn de voorrondes van the Voice of Holland helemaals niets bij want geen van de aanwezigen schaamt zich voor zijn/ haar zangkwaliteiten. Het is ondertussen al redelijk laat in Hong Kong maar er zijn nog steeds veel mensen op straat aan het eten, drinken en babbelen. We besluiten dat het genoeg is voor een eerste dag. Maar wat een dag, wat een stad!